Ֆունկցիայի տրման առավել տարածված եղանակը բանաձևն է: Բանաձևը հնարավորություն է տալիս արգումենտի ցանկացած արժեքի համար հաշվելով գտնել ֆունկցիայի համապատասխան արժեքները:
Օրինակ 1: Դիցուք ֆունկցիան տրված է հետևյալ բանաձևով՝

y =

3x - 1 2

, որտեղ -3 ≤ x ≤ 3:

Գտնենք y-ի այն արժեքները, որոնք համապատասխանում են x-ի ամբողջ արժեքներին.

Եթե x = -3, ապա y =

3 * (-3) - 1 2

= -5:

Եթե x = -2, ապա y =

3 * (-2) - 1 2

= -3.5 և այլն:

Հաշվման արդյունքները հարմար է գրել աղյուսակի ձևով՝ վերևի տողում տեղադրելով արգումենտի արժեքները, իսկ ներքևի տողում՝ ֆունկցիայի համապատասխան արժեքները.Մենք x-ի արժեքը ամեն անգամ նախորդից 1-ով ավել էինք վերցնում: Ասում ենք, որ կազմեցինք ֆունկցիայի արժեքների 1 քայլընթացով աղյուսակ:
Դիտարկված օրինակում նշված էր ֆունկցիայի որոշման տիրույթը: Եթե ֆունկցիան տրված է բանաձևով և որոշման տիրույթը չի նշվել, ապա համարվում է, որ որոշման տիրույթը բաղկացած է անկախ փոփոխականի այն բոլոր արժեքներից, որոնց դեպքում այդ բանաձևն իմաստ ունի: Օրինակ՝ y = x * (x+5) բանաձևով տրված ֆունկցիայի որոշման տիրույթը բաղկացած է բոլոր թվերից, իսկ

y =

1 x - 2

բանաձևով տրված ֆունկցիայի որոշման տիրույթը

բոլոր թվերն են՝ բացի 2-ից:
Ֆունկցիայի տրման բանաձևով նաև լուծում են արգումենտի այն արժեքները գտնելու խնդիրը, որոնց համապատասխանում է ֆունկցիայի տվյալ արժեքը:
Օրինակ 2: Ֆունկցիան տրված է y = 12x - 3.6 բանաձևով: Գտնենք, թե x-ի ո՞ր արժեքի դեպքում է ֆունկցիայի արժեքը հավասար 2.4-ի:
y = 12x - 3.6 բանափևի մեջ y-ի փոխարեն տեղադրենք 2.4 թիվը: Կստանանք x փոփոխականով հավասարում. 2.4 = 12x - 3.6:Լուծելով, գտնում ենք, որ x = 0.5:Նշանակում է, y = 2.4, երբ x = 0.5:
Նշենք, որ մենք կարողացանք լուծել այս խնդիրը, քանի որ այն հանգեցրինք մի այնպիսի հավասարման, որի լուծման եղանակը մեզ հայտնի էր: